De overeenkomsten tussen piekeren en autopech
Een tijdje geleden kapte mijn auto er ineens mee. Midden in een ABBA-meezing-sessie en vooral: midden in het verkeer. Hét rode lampje ging aan – die ene die je vooral niet wil zien branden. I kept my cool (verrassend genoeg) en navigeerde de auto rustig naar een veilige plek. Er was iets kapot, de ANWB kwam, hielp mij fantastisch en nadat ik bij de garage mijn portemonnee had getrokken (au) was ik weer op weg.
Piekeren lijkt wat op autopech.
Zodra je de error opmerkt, heb je één taak: jezelf naar een veilige, rustige plek brengen.
De meest gemaakte fout bij piekeren
Waar ik het meestal mis zie gaan is het moment dat mensen tijdens het piekeren proberen te stoppen met piekeren. Wat er dan gebeurt is ongeveer dit:
- Je piekert
- Je raakt gestrest omdat je merkt dat je piekert
- Je wil geen stress dus probeert krampachtig te stoppen met nadenken
- Dat lukt niet en je gaat piekeren omdat je aan het piekeren bent
- De stress neemt toe omdat je aan het piekeren bent over het piekeren
- Je wil stoppen met nadenken over al dat nadenken
- Dat lukt niet, nog meer stress, nog meer gepieker, enfin, je snapt het idee. Voor je het weet zit je vast in een oneindige Hodor-loop.
Dat werkt dus niet.
Wat wel werkt
Wat werkt dan wel?
Zodra je merkt dat je aan het piekeren bent, zodra het rode alarmlampje gaat branden: stop per direct met wat je (fysiek) aan het doen bent. Breng jezelf naar een rustige, veilige plek. Dat kan een echte plek zijn, denk aan een lekker plekje in je tuin of desnoods in foetus houding onder de dekens. Het kan ook een gevisualiseerde plaats zijn, bijvoorbeeld van een vakantie waar je heerlijk ontspannen was.
Als je op een plekje bent waar jij je veilig voelt en enige mate van rust ervaart, dan pas sta je stil bij een oplossing voor je gepieker. Het kan zijn dat je hulptroepen inschakelt of misschien moest je gewoon even uit en opnieuw aan. Hoe dan ook: deze vervolgstap kun je niet nemen als je met 100 over de snelweg van het leven knalt.
Kort samengevat
Samengevat:
- Niet doen: tijdens het piekeren gaan nadenken en analyseren waarom je toch zoveel aan het nadenken bent.
- Wel doen: zodra je opmerkt dat je piekert rust en veiligheid opzoeken, vanuit daar je volgende stap bepalen.
En als het niet lukt, dan stel je maar voor dat ik in een knalgeel wegenwachtjasje een stopbord voor je houd 🙂
Laat me weten: herken je deze pieker-cirkel? Wat helpt jou om er uit te komen?
Pingback: Oefening: een keuze - Lola Nouwens
Pingback: Projecteren, of: wat je zegt ben je zelf - Lola Nouwens