Blog
All-in
17
jan
jan
All-in
Een maandagmiddag – nietsvermoedend –
staat hij zomaar voor de deur.
Onaangekondigd & onverwacht. Dood.
Een voet tussen de deur, komt dichterbij.
Onuitgenodigd, ongevraagd. Dichter
en dichter.
Stopt pal voor mijn gezicht
doordringende blik
neus tegen neus
we staan stil.
Ik hou mijn adem in
niet bewegen –
wie beweegt is af.
In paniek
en aan de grond genageld
overweeg ik mijn opties.
Rennen? Hij haalt me in.
Verstoppen? Te laat.
Vechten dan? Misschien.
Ik wacht af.
Ik wacht
tot pillen en injecties Dood
-vriendelijk doch dringend-
verzoeken te vertrekken.
Terwijl hij omkeert, een opgeluchte ademhaling,
ogen geopend, ik kijk Dood na.
Zie dat hij gekomen is als een strenge leraar
die ene die je verachtte
maar de grootste impact had:
Eén leven:
door Dood is het all-in.
Het is een open hart en blote billen op het strand
hoppa in het diepe.
Glitterjurken en bellenblaas,
het is roze en blauw en goud.
Het zijn sneeuwengels en schaamteloze selfies,
zingen in de supermarkt,
honderden ik hou van jou’s.
Lachen, zo hard als je kan.
Huilen, telkens wanneer je moet.
Voelen.
Geen spijt, geen wat-als:
geen
houden
meer
aan.
De levensles gelezen.
Hij blijft rondhangen, maar ik ben minder bang. Misschien worden we wel ooit vrienden.
Hij kijkt mee over mijn schouder.
Hey Dood, doe ik het goed?
Iemand had me uitgedaagd een gedicht te schrijven, was al even geleden. Leuk om te doen! Benieuwd: wat is voor jou all-in leven?
Liefs,Lola
10x suggestions to write on a card
Over the last decade or so, we have en masse decided to stop sending handwritten cards. About six years ago Read more
Chemobrain
Chemobrain You know those hick-ups in your brain, especially when you’re tired? Placing a cup of freshly poured coffee Read more
Pingback: De dood voor ogen - Lola Nouwens