Toen Jan en ik samen de ene kankerbehandeling na de andere hadden, ontvingen we ongelooflijk veel kaartjes. Prachtige woorden, bemoedigende teksten, kattebelletjes om te laten weten dat we niet alleen waren. Super fijn.

Het viel ons op dat de kaarten die we kregen zo braaf waren. Netjes, binnen de lijntjes. Met een bloemetje er op of een hartje. Zoet. En laat kanker nou net niet zoet zijn.

Toen we ons hardop afvroegen wat er op de perfecte kankerkaart zou staan, was het antwoord simpel en duidelijk:

“wat kut dat je kanker hebt”.

Soms, is dat het enige dat je hoeft te horen.

Door de jaren heen bedachten we meer teksten en ontstond het idee voor de kankerkaart. Nooit concreet uitgewerkt, tot nu.

Ter ere van mijn goede vijfjarenscan – en altijd ter ere van Jan – presenteer ik mijn eerste kaartenlijn: de kankerkaarten.

Een sneak preview: